Τετάρτη 18 Νοεμβρίου 2009

Πολυτεχνείο: Πιό μαζικά και πιό δυναμικά φέτος

Δυναμική και μαζική παρουσία στις εκδηλώσεις της φετεινής επετείου της εξέγερσης του Πολυτεχνείου.

Η διαδήλωση ξεκίνησε απο το τμήμα Ιστορίας του Ιονίου Πανεπιστημίου και κατέληξε στο μνημείο της Σπηλιάς .

Μετά το τέλος της διαδήλωσης δεκάδες διαδηλωτές έγραψαν συνθήματα στα τσιμεντένια μπλόκια του λιμανιού διαμαρτυρόμενοι για τον αποκλεισμό και την ιδιωτικοποίηση της μαρίνας.

Δευτέρα 16 Νοεμβρίου 2009

ο Πολυτεχνείο ζεί στους αγώνες του σήμερα

Οι εξεγέρσεις δεν μπαίνουν στα μουσεία
Εμπρός για του καιρού μας τα πολυτεχνεία


Στις 17 Νοεμβρίου κλείνουν 36 χρόνια από την εξέγερση των φοιτητών στο Πολυτεχνείο της Αθήνας, μια εξέγερση που, παρότι κατεστάλη με τον πιο βίαιο τρόπο, αποτέλεσε την αρχή του τέλους της χούντας των συνταγματαρχών. Πέρα από το να αποτελούν ένα απλό επετειακό γεγονός, οι πορείες που γίνονται κάθε χρόνο για το Πολυτεχνείο αναδεικνύουν και την βαθύτερη σχέση των αγώνων του τότε με τους αγώνες του σήμερα. Σε σύγκρουση με την άποψη των απολογητών του συστήματος και μή, ότι δήθεν “ο κύκλος της μεταπολίτευσης έχει κλείσει”, αυτή η σύνδεση είναι αναγκαία για την νικηφόρα έκβαση των τωρινών μαχών και αποτελεί πολιτική πρόκληση για τον χώρο της Αντικαπιταλιστικής Αριστεράς.
Πράγματι, στις αρχές της δεκαετίας του '70 ο καπιταλισμός μετά από δυο δεκαετίες “χρυσής ανάπτυξης” εισέρχεται στο σκοτεινό τούνελ της ύφεσης απο το οποίο δεν έχει βγει ακόμη. Σήμερα η οικονομική κρίση είναι πολύ βαθύτερη απο τότε και επιπλέον η νεοφιλελεύθερη ιδεολογία, που τότε παρουσιαζόταν ως η μόνη διέξοδος από την κρίση, σήμερα έχει από νομιμοποιηθεί στην συνείδηση της πλειοψηφίας των εργαζομένων. Παράλληλα με την οικονομική κρίση ήταν τότε σε εξέλιξη και η κρίση του ιμπεριαλισμού, η οποία οφειλόταν στην ήττα των Αμερικανών στον πόλεμο του Βιετνάμ. Αυτή η ήττα είχε ως αποτέλεσμα την απώλεια του αμερικανικού ελέγχου στην ευρύτερη περιοχή, γεγονός που επηρέασε τις εξελίξεις σε διαφορετικά σημεία του πλανήτη, από τη Λατινική Αμερική μέχρι το Ιράν. Η συσχέτιση με την κρίση στην οποία έχει μπει ο αμερικανικός ιμπεριαλισμός σήμερα εξαιτίας του βαλτώματος στο Ιράκ και το Αφγανιστάν με συνέπεια την αδυναμία ελέγχου των εξελίξεων από το Πακιστάν μέχρι τη Λατινική Αμερική, είναι κάτι παραπάνω από προφανής.
Μέσα σε εκείνο το ιστορικό πλαίσιο ξέσπασαν το καλοκαίρι και το φθινόπωρο του '73 απεργίες σε μια σειρά από εργατικούς χώρους, (τυπογράφοι, μεταλλωρύχοι, οδηγοί τρόλεϊ κ.α.), αγροτικές διαδηλώσεις ενάντια στην κατάσχεση της γης από την χούντα, συγκρούσεις με την αστυνομία στο μνημόσυνο του Γ. Παπανδρέου, αντιστάσεις που θα κορυφωθούν με την εξέγερση των φοιτητών. Μια εξέγερση που με βασικό σύνθημα “Ψωμί, Παιδεία, Ελευθερία” βάζει ως στόχο την ανατροπή της χούντας και παράλληλα προβάλλει αντιιμπεριαλιστικά και επαναστατικά συνθήματα. Μια εξέγερση που θα έχει την υποστήριξη εκατοντάδων χιλιάδων εργατών, φοιτητών και νεολαίας που διαδηλώνουν τις μέρες πριν τις 17 Νοέμβρη έξω από το Πολυτεχνείο.
Σήμερα το σύνθημα “Ψωμί, Παιδεία, Ελευθερία” παίρνει κυρίως την μορφή των αγώνων που δίνουν οι λιμενεργάτες ενάντια στην ιδιωτικοποίηση των λιμανιών, οι εργαζόμενοι στα stage ενάντια στον εργασιακό μεσαίωνα, οι μετανάστες ενάντια στην βία και τον ρατσισμό της αστυνομίας και των φασιστών. Το '73 οι δυνάμεις της τότε Επαναστατικής Αριστεράς κατάφεραν, ερχόμενες σε σύγκρουση με τις απόψεις της παραδοσιακής αριστεράς, να κερδίσουν τις γενικές συνελεύσεις στην προοπτική της κατάληψης και της κορύφωσης του αγώνα. Έτσι και σήμερα η Αντικαπιταλιστική Αριστερά δεσμεύεται να συμβάλει με όλες τις δυνάμεις της στο ξεδίπλωμα, το βάθεμα, τον συντονισμό και την νικηφόρα προοπτική των αγώνων που θα έρθουν, παρά την απολίθωση της συνδικαλιστικής γραφειοκρατίας και τι ανεπάρκειες της επίσημης αριστεράς. Αγώνες που είναι αναγκαίοι για το σταμάτημα της λιτότητας, των ιδιωτικοποιήσεων, της καταστροφής του περιβάλλοντος, των πολεμικών εξορμήσεων, του ρατσισμού και της καταστολής. Αγώνες που θα διεκδικήσουν μόνιμη και σταθερή δουλειά για όλους, αυξήσεις στους μισθούς και τις συντάξεις, πλήρη κάλυψη των κοινωνικών αναγκών (παιδεία, υγεία), νομιμοποίηση όλων των μεταναστών.
Σε αντίθεση με την δεκαετία του 70 η Αντικαπιταλιστική Αριστερά σήμερα είναι πιο δυνατή, πιο έμπειρη και πιο οργανωμένη ενώ οι θεσμοί του καπιταλισμού δυσκολεύονται περισσότερο από παλιά να ελέγξουν την κρίση όπως απέδειξε με εκκωφαντικό τρόπο και η εξέγερση του περασμένου Δεκέμβρη. Ως ΑΝΤ.ΑΡ.ΣΥ.Α. Θα δώσουμε όλες μας τις δυνάμεις, ώστε ο φετινός εορτασμός του Πολυτεχνείου να αποτελέσει την αφετηρία για το ξεδίπλωμα και τον συντονισμό όλων των αγώνων και των κινημάτων ενάντια στην αστική πολιτική του ΠΑ.ΣΟ.Κ. και της Ε.Ε. ώστε να εξασφαλίσουμε ότι για την κρίση θα πληρώσουν αυτοί που την δημιούργησαν και όχι οι εργαζόμενοι.

Τα φειγ βολάν που βλέπετε έπεσαν στους δρόμους της Κέρκυρας το βράδυ της Παρασκευής 17 Νοεμβρίου 1973

ΑΛΛΗΛΕΓΓΥΗ ΣΤΟΥΣ ΕΡΓΑΖΟΜΕΝΟΥΣ ΣΤΑ STAGE

ΟΧΙ ΣΤΙΣ ΑΠΟΛΥΣΕΙΣ ΠΟΥ ΕΤΟΙΜΑΖΕΙ Η ΚΥΒΕΡΝΗΣΗ ΤΟΥ ΠΑΣΟΚ
Μονιμοποιήσεις τώρα - Μόνιμη και σταθερή δουλειά – πλήρη ασφαλιστική κάλυψη για όλους
Δεν πέρασε ούτε βδομάδα από τις προγραμματικές δηλώσεις και η κυβέρνηση του ΠΑΣΟΚ δείχνει το πιο σκληρό της πρόσωπο απέναντι στους πιο κακοπληρωμένους και με χειρότερες συνθήκες εργαζόμενους, τους χιλιάδες συμβασιούχους και εργαζόμενους σε προγράμματα STAGE. Την ίδια ώρα που δισεκατομμύρια χαρίζονται στις τράπεζες, στους εργαζομένους προσφέρονται απολύσεις και ανεργία!
Με το πρόσχημα της «αναξιοκρατίας» η κυβέρνηση του ΠΑΣΟΚ φορτώνει αδίστακτα ελλείμματα και χρέος, την κρίση του κεφαλαίου, στον κόσμο της δουλειάς, σχεδιάζει χιλιάδες απολύσεις στον δημόσιο και ευρύτερο δημόσιο τομέα, πετώντας στον δρόμο χιλιάδες εργαζόμενους των προγραμμάτων STAGE, συμβασιούχους, συμβασιούχους έργου, ελαστικά εργαζόμενους. Δεν υπάρχει μεγαλύτερη ανηθικότητα από την κατασυκοφάντηση των εργαζόμενων των προγραμμάτων STAGE από την κυβέρνηση, από την αντιμετώπιση της εργασίας τους ως ισάξιας εργασίας «πορτοφολάδων» (σύμφωνα με παρομοίωση που χρησιμοποίησε ο ίδιος ο Αντιπρόεδρος της κυβέρνησης κ. Πάγκαλος!).
Το ίδιο το κράτος, καταπατώντας κάθε έννοια εργατικού δικαιώματος και εργατικής νομοθεσίας, τους εκμεταλλευόταν ως φτηνό και ευέλικτο προσωπικό, με σύμβαση «μαθητείας», χωρίς ασφάλιση, συντάξιμα, χωρίς δικαίωμα άδειας, ούτε καν άδειας μητρότητας, με μισθό κατώτερο από το επίδομα ανεργίας! Ήταν άλλωστε πολιτική όλων των προηγούμενων κυβερνήσεων η κάλυψη των πάγιων και διαρκών αναγκών του δημόσιου τομέα με κάθε είδους ελαστικά εργαζόμενους: συμβασιούχους, μπλοκάκια, STAGE, εργαζόμενους σε εργολαβικές εταιρείες που εκτελούν έργο του δημοσίου.

Παρασκευή 13 Νοεμβρίου 2009

Δικάζεται το δικαίωμα στην αντίσταση

Εκατοντάδες άνθρωποι κάθε ηλικίας έσπευσαν να συμπαρασταθούν στους αγωνιζόμενους Λευκιμμιώτες.

Τα δικαστήρια μετατράπηκαν σε πεδίο διαμαρτυρίας γαι τις διώξεις. Συνθήματα και τραγούδια πανώ .


Η ολιγωρία του Δικαστηρίου να εκδικάσει την υπόθεση και να την μεταθέσει για επτά μήνες μετά, δείχνει ότι η δυναμική της εξέγερσης των Λευκιμμιωτών δεν θα κοπάσει.


Αντίθετα οι μακρόχρονοι δικαστικοί αγώνες θα αποτελούν σημείο συνάντησης των εργαζομένων των αγροτών και της εκπαίδευσης για τα μεγάλα προβλήματα του νησιου.

Τρίτη 3 Νοεμβρίου 2009

Πανκερκυραική απεργία ενάντια στην καταστολή και την ποινικοποίηση των αγώνων.

Σε πανκερκυραική απεργία καλούν το Εργατικό Κέντρο Κέρκυρας, τα πρωτοβάθμια σωματεία του Νομού και η ΕΛΜΕ και συγκέντρωση συμπαράστασης στους τέσσερις κατηγορούμενους Λευκιμμιώτες , στις 12 Νοέμβρη έξω από τα δικαστήρια.
Στην σύσκεψη των φορέων που έγινε στο Εργατικό Κέντρο την δευτέρα συμμετείχαν το Εργατικό Κέντρο Κέρκυρας , Το σωματείο ξενοδοχουπαλληλων, η ΕΛΜΕ, η Επιτροπή συμπαράστασης στους κατηγορούμενους, η Συντονιστική επιτροπή αγώνα Λευκίμμης εναντια στην δημιουργία παράνομου ΧΥΤΑ, η περιββαλοντική λέσχη Κέρκυρας, η contra rossa καθως και άλλα πρωτοβάθμια σωματεία του Νομού.
Το ΔΣ της ΕΛΜΕ, μετά την σύσκεψη , συνεδρίασε και αποφάσισε να συντονίσει την προσπάθεια με άλλους φορείς προκειμένου να οργανώθεί συγκέντρωση την ερχόμενη Δευτέρα .
Δεκάδες φορείς και σωματεία από όλη τη χώρα με ψηφισματά τους εκφράζουν την αλληλεγγύη τους στους κατηγορούμενους κατοίκους της Λευκίμμης και στους αγωνιζόμενους κατοίκους της Λευκίμμης εναντια στην δημιουργία του παράνομου ΧΥΤΑ.